بنام انکه هستی نام از اویافت
نورخدا درخشیده وروشن گشته است شاخه پیامبر (ص) بالا رفته وبه برگ وبار نشسته است.
ولادت با سعادت بانوی انسانی وحوریه ای بهشتی٬ فاطمه ای پاک ودرخشنده چهره بر حضرت ولی عصر(عج) وهمه ارادتمندانش تبریک وتهنیت باد.
این دلنوشته بهانه ای است برای سپاس تا پاک ترین وزیباترین احساسات انسانی را نثار مادری مهربان وشجاع وهمسری زیبا ودوست داشتنی نمایم.
پرده اول:سلام برمادرم ٬ارزشمندترین موجودی که وجودش مملو از عشق ٬ایثار وفداکاری است وانتخاب چنین روزی بنام روز مادر چه انتخاب قشنگی است.این انتخاب می تولند نشانه وعلامتی است تا بتوانم رفتار وعملکردخودم را نسبت به احسان واحترام در استاندارد قرانی قراردهم.پس خاضعانه اقرار واعتراف می نمایم که معرفت وشناختم نسبت به قدرو منزلت تو به مثابه درک کودک از جهان هستی است.تو با عشق یک طرفه خود شیرازه وجودت راخالصانه نثار من کردی وعشق ورزیدن وایثار را به من اموختی وتربیتم نمودی .اگر توفیقی دارم از دعای تو است.همواره دست بوست بوده ام.خاک ته کفشت طوطیای چشمم بوده وبا همه ارادتم می گویم:سپاس سپاس سپاس .دوستت دارم باهمه وجود .دعای خیرت بدرقه زندگیم.
پرده دوم:سلام بر همسرم ٬او که خود مادری مهربان است وکانون محبت وصفا وصمیمیت.اخلاص وگذشت وتلاش برای ایجاد فضایی پر از همدلی وعفاف وپاک دامنی از صفات برجسته اوست.نازنینم یک ربع قرن زندگی مشترک باتوکه اگر زمان عشق ودوست داشتنم رابدان اضافه کنم بیش از ان خواهد بود گواهی صادق براین مدعاست.این لحظه می توانم تصویر دوران ۵سالگی تو که دقیقا تداعی کننده فضای بازی های زمان کودکیمان ونوجوانیمان است بتماشا بنشینم.لباس چین چین توکه بر لبه حوز منزل پدر بزرگ نشسته بودی وصدای گریه کودکانه ومنظره قاطی شدن اشک واب بینی واعتراض به بازی ندادنت توسط بچه ها وحمایت بی چون وچرا من ٬مرا به همان فضای گذشته برده است
عشق ودوست داشتنمان همچنان در فراز و نشیب زندگیمان صیقل خورده وفزونی یافته است.سمت وسوی این زندگی رضایت بخش در ظل توجهات مولود امشب رسیدن به کمال وسعادتمندی دنیات واخرت است انشاالله.
توهدیه الهی هستی که میوه های زندگیمان باتناول ازان وجود مبارک رشد ونمو
یافته اند و همین امر باعث گردیده جمع خانواده گلوله ای فشرده از انرژی مثبت
شاداب وپرنشاط باتوکل وامیدپیشرفت وتعالی را در عشق واخلاص جستجو کنند.
وجودت را می ستایم وهمه زحمات طاقت فرسای زندگیمان را که با هنرمندی ودرایت مدیریت می کنی ارج می نهم.یک بغل گل رز نثارت میکنم.
دوستدارت پینه دوز
تا می دهدم ساقی میگیرم ومینوشم
واَن اَب جز اَتش را مینوشم ومیجوشم
این صاف حقیقت را اوصاف عجب باشد
کز تربیت شکرش هشیار م وبیهوشم
حالیست مرا بیرون از مستی وهشیاری
نه عاقل وهشیارم نه مستم ومدهوشم
درعالم دل دارم سری زلبش با دل
سردل خود با دل میگویم وخاموشم
عمریست که کوشیدم تا در طلبش مردم
واین عمر چو اَخرشد میمیرم و میکوشم
بین من ویار من جان بود حجاب ایدل
چون دست زجان شستم بایار هم اَغوشم