دنیات نداده ام نه از خواری توست

                   کونین فدای نفس زاری توست

هرچند دعا کنی اجابت نکنم

                      زیرا که مرا محبت زاری توست

راستی :ما چقدر باخدای خود راز ونیاز داریم؟ایا واقعا تایه ذره اب ونان

دنیایمان کم میشه زبان شکوه وشکایت نزد مردمان باز میکنیم؟

خوشا به حال کسی که واعظ از نفس خود باشد وزاجر از نفس خود باشد.همه ذرات عالم با خدا صحبت می کنند وبه ما می گویند توهم

باخدا صحبت کن