کنگره عشق

کنگره عشق نیست منزل هر بوالهوس                      طایر این اشیان جان حسین است وبس

قله قاف وجود منزل عنقا بـــــــــــــود                           برسر این اشیان پرنگشاید  مگـــــــــس

پایه اوصاف او فوق اشارات ماست                               رفعت این پایه نیست افئده را دسترس

محفل ایجاد را اوست چراغ ازل                                    تا ابد از نور او مشعله ها مقتبس

وجه جمال وجلال اوست که برنیک وبد                            جلوه کندبی حجاب در نفس باز پس

گشت چو کرب وبلا عارج معراج عشق                            روح امینش فشاند گرد زسم فرس

او قفس تن شکست تا بقفس ماندگان                           درپی او بشکنند قالب تن راقفس

کشته بسی دیده ام درهوسی داده جان                        زنده چواو کس ندید کشته به ترک هوس

کشته غفلت بود هرکه تورا کشته خواند                         ای دم جان پرورت زنده دلان رانفس

تقدیم به حضرت زینب(س) که همواره باحسین(ع) بود

                         تمام زندگی مال حسینه            دلم همواره دنبال حسینه

که فرمود: ماندیدیم الا زیبایی (مارایت الا جمیلا)

نظرات 1 + ارسال نظر
رضا زاده دوشنبه 30 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 03:27 ب.ظ http://del-dadeh.blogsky.com

سلام علیکم

از شعر زیبای شما لذت بردم .

آنچه می خواهم بگویم یقینا در زمان ومکان نمی گنجد زیرا که اراده او مبتنی بر زمان و مکان دنیای خاکی نیست ولی توسط او ُ ُ دل شما به سمت پینه دوزی و ترمیم دلها رفته و در این راه تلاش کرده و یقینا موفق شده .
می توان گفت دل و اراده شما از ابتدا ی وجود خود ترمیم کردن دلها را نیت داشته و آن را جستجو می کرده .
و باید منشا آن ؛ دم جان پرور ؛ او باشد .

التماس دعا
و
به امید دیدار شما

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد